လွမ်းသလား မေးရင်
ငါ လွမ်းပါတယ်...
ချစ်သလား မေးရင်တော့
ငါ ဖြေဖို့ ခက်တယ်!

မိုးသည်းညတွေတိုင်း
မိုးစက်အောက်တွေရပ်ပြီး
ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ခဲ့တယ်...
မတော်တဆ
မင်းကိုလွမ်းနေတာများ
မိုးရေထဲ ပါသွားမလားပေါ့....

တစ်ခါတလေမှာ
မိုက်ရူးရဲဆန်ခြင်းဟာ
သိပ်ကို အရသာရှိတဲ့ ဟင်းတစ်ခွက်
ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါရဲ့...

အချစ်ဆိုတာ သိရဖို့အတွက်
မီးပုံထဲ လက်မနှိုက်ဖူးတဲ့
ကလေးတစ်ယောက်လို
ငါစွန့်စားကြည့်ချင်ရဲ့....

ကမ္ဘာပြားသလား မသိချင်တော့
နေအရှေ့ကထွက်သလား မသိချင်တော့
နိုင်ငံတော်သမ္မတကဘယ်သူ ငါမသိချင်တော့
ငါသိနေခဲ့တာက မင်းရယ်သံလေး...

အချစ်အတွက်နဲ့ စစ်ထိုးရကြေးဆို
ထိုတိုက်ပွဲကို ငါအရှုံးပေးတယ်...
မင်းနှလုံးသားကို တိုက်ပွဲတစ်ခုနဲ့
ငါတန်ကြေးမဖြတ်နိုင်ခဲ့...
ဘဝတိုက်ပွဲမှာ မင်းသာပါရင်တော့
ငါရှေ့ဆုံးကနေ ဖြတ်ကျော်မယ်....

လွမ်းသလားမေးရင်
ငါ လွမ်းပါတယ်...
ချစ်သလားမေးရင်တော့
......................


လင်းယံခ

ပွင့်နေတဲ့တံခါးလေး
ကျွန်တော် မပိတ်ခဲ့ပါ....

အချစ်ဟာ
ဘယ်က စသလဲ?
ဘယ်မှာ ဆုံးသလဲ?
ကျွန်တော် မသိချင်....

နယူတန်ပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
ရိုမီယိုပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
လီယိုနာဒိုပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
ဒဿဂီရိပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
မောင်ချောနွယ်ပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
အောင်ချိမ့်ပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း
ဘာတစ်ခုမှ မသိချင်!
ကိုသိချင်တာ
အချစ်ကပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်း...

သူပြောပြခဲ့ပါတယ်!
အချစ်ကပြောတဲ့ အချစ်အကြောင်းအဆုံးမှာ
ကို ပြန်ဆက်ပေးချင်တဲ့ သူ့နှလုံးသားတွေ
ကို ပြန်ခြယ်ပေးချင်တဲ့ သူ့အလှတွေ
ကို ပြန်လျှောက်လှမ်းစေချင်တဲ့ သူ့ခရီးလမ်းတွေ
ကို ပြန်ပြီး.....

စူးစူးနစ်နစ်ထိုးဝင်ခဲ့တဲ့
အပြစ်မရှိတဲ့ ဆူးတစ်ချောင်းကို
ကျွန်တော် ခုံရုံးမတင်ရက်ပါ...

ကိုယ့်ကိုယ်ကို
အကျဥ်းချခဲ့ခြင်းတွေအတွက်
​အယူခံ မဝင်လိုတော့ပါ....

ဝင်လာခဲ့ပြီးနောက်
သူပြန်ထွက်သလား
ကျွန်တော်မသိပါ...

ပွင့်နေတဲ့ ထိုတံခါးလေး
ကျွန်တော်..................


လင်းယံခ