အိပ္စက္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္စကား
ေမွာင္မိုက္မိုက္ ညသန္းေခါင္မွာ
ေလာင္ျမဳိက္ျမိဳက္ ငါ့ရဲ႕အသည္းက
မင္းကို တမ္းတေလေနရဲ႕…
ထိန္းမရတဲ့ ငါ့ရဲ႕စိတ္ထဲက
အေဝးကိုလြင့္ေနခဲ့တာ
ဟိုကမာၻတစ္ဖက္ဆီ…
ရမ္သမ္မညီတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို
ကီးမညီတဲ့ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႕
တီးခတ္ၾကည့္ေတာ့ နာက်ည္းခ်က္ေတြက
အေဝးကိုထြက္ေျပးသြားျပီ
မေျပးတာက မင္းကိုခ်စ္တဲ့စိတ္…
ေအးျမတဲ့ညဝတ္ရံုက ငါ့ကိုအိပ္စက္ေစဖို႕
အသင့္ျပင္ေနျပီ…
ငါအိပ္စက္ေတာ့မယ္…
ထာဝရ အိပ္စက္ေတာ့မယ္… ငါ… ငါ…
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မထေတာ့တဲ့
အိပ္စက္ျခင္းနဲ႕ အိပ္ စက္ ေတာ့ မယ္…
ငါသာအိပ္စက္သြားေပမယ့္
ဘယ္ေတာ့မွ မအိပ္စက္မွာက
မင္းကိုခ်စ္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသား…
ငါ့ႏွလံုးေသြးမရပ္တန့္သမွ်
မင္းရဲ႕ဘဝ ေပ်ာ္ရႊင္ေစသား…
လင္းယံခ
111112 1112
Labels:
My Poem
0 comments: