ၿမိဳ႕မၿငိမ္း (၁၉ဝ၉-၁၉၅၅)

ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏ အမည္ရင္းမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ျဖစ္ၿပီး ခရစ္ႏွစ္ ၁၉ဝ၉ခုႏွစ္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၇ဝ ျပည့္ႏွစ္ တေပါင္းလဆန္း ၅ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ပန္းယြန္းကုန္သည္ ဦးညီႏွင့္ ေဒၚခ်စ္ဦးတို႔က မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္း ညီအစ္ကို၂ေယာက္ ရွိသည့္အနက္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕မၿငိမ္းကို သူ၏ဖခင္ျဖစ္သူက ပန္းခ်ီီဆရာႀကီး ဦးဘသက္ထံတြင္ ဝါသနာပါေသာ ပညာရပ္မ်ား သင္ၾကားေပးရန္ အသက္၁၄ႏွစ္ အရြယ္တြင္ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ ဆရာႀကီး၏ ႀကိဳးစားသင္ယူမႈေၾကာင့္ ၅ႏွစ္ခန္႕ ၾကာေသာအခါ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ မယ္ဒလင္၊ ဘင္ဂ်ဳိႏွင့္ ဗ်က္ေစာင္း ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကား တတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။

ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း၏ လက္ဦးဆရာမ်ားမွာ လက္ရင္းဆရာႀကီး ဦးဘသက္၊ ‘မင္းႀကီးဦးဆက္’ ဆိုသူ၏ ညီ ဦးခ်က္၊ ဦးလင္းႏွင့္ ေစာင္း ဦးေမာင္ေမာင္လတ္ (အာဠဝီ)တို႔ ျဖစ္သည္။ ဆက္လက္၍ ရြာစားႀကီး စိန္ေဗဒါႏွင့္ စိန္ေဗဒါအိမ္သို႔ အၿမဲဝင္ထြက္ သြားလာေနေသာ ဆရာ ေဒဝ ဣႏၵာ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးတို႔ ထံမွလည္း ေစာင္းပညာကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ ခဲ့ပါသည္။

အသက္ ၂၂ႏွစ္ အရြယ္တြင္ မသန္းသန္းဆိုသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး သားသမီး၁၃ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့သည့္အနက္ ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ၈ေယာက္က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ေရးသားခဲ့ေသာ သီခ်င္းေပါင္း ၂ဝဝခန္႔ ရွိသည္ဟု သိရသည္။ ပထမဆံုး တစ္တိုင္းျပည္လံုး ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ သီခ်င္းမွာ “ခ်စ္တာပဓာန” သီခ်င္း ျဖစ္သည္။

အေနာက္တိုင္း ေတးသြားမ်ားကို ပံုတူကူးယူ၍ ျမန္မာစကားလံုးမ်ား သြင္းကာ ေရးသားစပ္ဆိုေနေသာ အခ်ိန္တြင္ ဆရာႀကီးသည္ အေနာက္တိုင္း ဂီတမွ သီခ်င္းစပ္နည္းကို မွီၿငိမ္းေသာ္လည္း ေတးသြားမ်ားကို ခိုးခ်ျခင္း မျပဳဘဲ သူ၏ ပင္ကိုဥာဏ္ျဖင့္သာ ကိုယ္ပိုင္ေတးသြားမ်ားကို စပ္ဆိုခဲ့ေလသည္။ ဆရာႀကီးသည္ ဂီတဘက္တြင္သာ ဝါသနာပါသည္သာ မဟုတ္ဘဲ ပန္းခ်ီပန္းပု ပညာရပ္မ်ားတြင္လည္း ဝါသနာ ပါေလသည္။
၁၉၂၈ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕မ တူရိယာအဖြဲ႕ကို ဦးေကာ္လံုဆိုသူက တည္ေထာင္ခဲ့ရာ ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းလည္း ပါဝင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာဂီတ၏ ပင္ကိုမူလ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ားကို အေျခခံ၍ ေခတ္ေပၚ တူရိယာမ်ား၊ ထိုတူရိယာတို႔၏ တီးမႈတ္သီဆိုမႈ သေကၤတစနစ္ကို ငယ္စဥ္ကပင္ အထူးလိုက္စားခဲ့သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးႏွင့္အတူ လိုက္စားေနသူတစ္ဦးမွာ ဒါးတန္း ဦးသန္႔ဆိုသူ ျဖစ္သည္။

စစ္မျဖစ္မီ ၿမိဳ႕မတူရိယာ အသင္းႀကီး၏ သေကၤတသမားမ်ားဟု ဆိုႏိုင္သူမ်ားမွာ ဒါးတန္းဦးသန္႔၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း၊ ဦးေအးေက်ာ္၊ ဦးသိန္းေမာင္၊ ခ်ဳိႀကီး (ေဂၚခ်ဳိ)တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၉၅၄-၅၅ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကေသာ မႏၱေလးရုပ္ရွင္တြင္ ေတးဂီတတာဝန္ခံအျဖစ္ ဆရာႀကီးသည္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ယေန႔တိုင္ ဆရာႀကီး၏ သီခ်င္းမ်ားသည္ ရုပ္ရွင္ေနာက္ခံသီခ်င္းအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားရံုသာမက ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအမည္အျဖစ္ မွည့္ေခၚျခင္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ထို ဇာတ္ကားအခ်ဳိ႕ကို ေဖာ္ျပရလွ်င္ တိမ္လႊာမို႔မိုလြင္၊ သခြပ္ပန္း၊ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္တယ္၊ ေလခ်ဳိေသြး၊ ဓါတ္တူနာမ္တူ၊ ေလထဲက ဖူးစာ ၊ မၿပီးေသးေသာ ပန္းခ်ီကား၊ သစၥာ စသည္တို႔ျဖစ္သည္။

ဆရာႀကီး ၿမိဳ႕မၿငိမ္း မကြယ္လြန္မီ ေနာက္ဆံုး ေရးသားခဲ့ေသာ သီခ်င္းမွာ “တိမ္လႊာမို႔မိုလြင္” ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔တိုင္ မရိုးႏိုင္ဘဲ သႀကၤန္ အခ်ိန္အခါတြင္ သာမက ပြဲလမ္းသဘင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပြဲမ်ားတြင္ အဆံုးသတ္ သီဆိုေလ့ရွိေသာ သီခ်င္းမွာ “ျမနႏၵာ”ဟု လူသိမ်ားေသာ “ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္ခို”သီခ်င္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသီခ်င္းကို ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းႏွင့္အတူ ေအဝမ္း ဆရာညႇာ၊ ဦးဘသန္းတို႔က စုေပါင္းေရးဖြဲ႕ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မူရင္းအဆုိရွင္မွာ ကိုအံ့ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။

ေရွးသီခ်င္းႀကီးမ်ားကို မူမွန္ သတ္မွတ္ေရး အထက္ျမန္မာျပည္ ေကာ္မတီအဖြဲ႕တြင္ လူႀကီးတစ္ဦး အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ မႏၱေလးရုပ္ရွင္ ကုမၸဏီတြင္ ဂီတဖက္ဆိုင္ရာ ဒါရိုက္တာအျဖစ္ လည္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၅၅ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၅ရက္ေန႔ နံနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္ စိန္ပန္းလမ္းမေပၚ၌ ေမာ္ေတာ္ကား အတိုက္ခံရ၍ ဆရာႀကီး ၿမိဳ႕မၿငိမ္းသည္ အသက္ ၄၆ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။

လင္းယံခ ျမန္မာစာ

[ကိုးကား ။ ။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ(၃) အပိုင္း (ခ)၊ ဆရာ ေရႊျပည္ေအး၊ ဦးကိုေလး (အမရပူရ)၊ ရြာစား စိန္ဟန္တင္တို႔ ေဆာင္းပါးမ်ား။]